Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μία αυτοάνοση φλεγμονώδης ασθένεια στην οποία τα μονωτικά καλύμματα νευρικών κυττάρων στον εγκέφαλο και στην σπονδυλική στήλη καταστρέφονται. Αυτή η καταστροφή διαταράσσει την ικανότητα τμημάτων του νευρικού συστήματος να επικοινωνούν, με αποτέλεσμα πολλαπλές ενδείξεις και συμπτώματα που συμπεριλαμβάνουν κινητικά, αισθητικά προβλήματα,, διαταραχές στην όραση, γνωσιακή έκτπωση και ψυχιατρικές παθήσεις. Η νόσος συνήθως διαγιγνώσκεται βάσει των παρουσιαζόμενων ενδείξεων και συμπτωμάτων και των αποτελεσμάτων των υποστηρικτικών ιατρικών εξετάσεων. Τα συμπτώματα  μπορεί να διαφοροποιούνται ανά ασθενή και είτε να λαμβάνουν χώρα με μεμονωμένες κρίσεις (υποτροπιάζουσες μορφές) είτε να παρουσιάζουν προοδευτική επιδείνωση (προϊούσες μορφές). Μεταξύ των κρίσεων, τα συμπτώματα μπορεί να εξαφανίζονται τελείως, ωστόσο συχνά εμφανίζονται μόνιμα νευρολογικά προβλήματα, ειδικά καθώς προχωράει η ασθένεια. Κατά περίπτωση ο νευρολόγος επιλέγει ειδική φαρμακευτική  αγωγή.